Beskid Niski
1995, sierpień
Po tych słodkich chwilach w Grabiu i okolicach przejechaliśmy do Chyrowej i zamieszkaliśmy w PTSM, które obecnie (2017) jest prywatnym agroschroniskiem "Pod Chyrową".
Wtedy postrachem miejscówki była koza, która zjadła mi część atlasu i w ogóle była nieznośna (koza po prawej).
Pewnie zwierzak już od dawna jest w swoim kozim piekle (albo może niebie? może zeżarcie mapy to liczy się jako plus...dla kóz?).
Cerkiew w Chyrowej w obiektywie Radzia:
Z Chyrowej zrobiliśmy wycieczkę samochodową po okolicy, zobaczyliśmy pierwszy raz Polany!
Z pewnością byliśmy też w Dukli, tutaj kawałek ryneczku na klimatycznej fotce Radka.
Zamek Kamieniec, Odrzykoń. Położony nieopodal Krosna na sporej górce. Bardzo fajne, takie rasowe ruiny do straszenia
https://zamki.res.pl/odrzykon.php
Zabudowania przy zamku, też zabytkowe:
Oprócz tego genialny Haczów. No, kto nie widział kościoła w Haczowie, to nie widział drewnianej architektury w Europie. Jakimże nieprawdopodobnym cudem uchował się ten olbrzymi drewniany kościół przez 500 lat - nie rozumiem.
http://bobrka.pl/pl/o-muzeum
Ach, ten zapach węglowodorów i bitumów szczególnie w upale, polecam
(Teraz jak widzę na stronie - muzeum silnie się rozbudowało, może warto wrócić.)
Któryś z dni w Chyrowej poszliśmy szlakiem w stronę Dukli.
Krótka parokilometrowa w teorii wycieczka w naszym wykonaniu zamieniła się w kolejną "zgubkę", to już stało się naszą tradycją.
Jakoś strasznie późno po kluczeniu w lesie i w Dolinie Iwielki dotarliśmy w końcu do Pustelni św. Jana. Zdjęć nie ma, może poszło coś nie tak z aparatem albo się też zgubił.
Inną wycieczkę wymyśliłem na szeroki szczyt Polana /651/. Ta wycieczka kojarzy mi się nieodparcie z poszukiwaniem na zboczach Danii miejsca na postawienie klocka i liścia łopianu takie przeżycia pamięta się po 22 latach! Obecnie gdzieś tam w tym rejonie jest wyciąg i śmigają narciarze... Muszą uważać...
A tu już na Polanie, widoczek pewnie w stronę Kątów.
Pierwowzór kijka trekingowego:
No i potem przez Kąty i Myscową wrócilim do Chyrowej.
W Chyrowej na polu palilim "ukraińskie ogniska" a może tylko tak potocznie je nazwalim ;-)))
w samej rzeczy chodziło o to, że nie rąbie się drew, tylko rozpala się ognisko z całych drzewek, i w miarę, jak się spalają, wsuwa się coraz dalej te końce.
Jakiś ciężko i szczęśliwie nawalony pogranicznik opowiadał mi wtedy przy jednym z takich ognisk, jak to sobie strzelają przez granicę z kałachów ze stroną pratiwpołożną czyli z Ukraińcami ? (sowieckimi Ukraińcami zapewne) na zmianę, oczywiście miało to miejsce bardziej na wschód bo tutaj granica oddziela nas od Słowacji.
Teraz mam pewną zagwozdkę: nie pamiętam mianowicie dokładnie, czy spaliśmy na campingu w Iwoniczu-Zdrój, czy skleiło mi się to z poprzedniorocznym pobytem?
Ale gdzieś tam mi świta, że na jakieś dwie noce zlądowaliśmy w tym zrujnowanym przybytku.
Z pewnością świadczyłoby o tym poranne zdjęcie z wycieczki na Cergową /716/, dokąd dotarliśmy szlakiem przez Lubatową.
Ten szczyt to jedno z tych miejsc, do których muszę z pewnością powrócić.
No i oczywiście pamiątkowe foto ze szczytu, niezwykłe wrażenie robi w szczególności to północne urwisko.
Niestety, wszystko co dobre, szybko się kończy. Tyle a tyle miał wtedy człowiek urlopu i już, migiem wszystko wykorzystane.
Pewnego dnia musieliśmy zakończyć ten pobyt. Był dla mnie ważny, skoro tyle do dziś pamiętam.
A pojechaliśmy dalej na północ.
Po drodze jeszcze na Podkarpaciu, dorzucę jeden z ważniejszych w Polsce, porównywalny z naszym wielkopolskim parkiem etnograficznym - skansen w Kolbuszowej (niedawno 2016 kręcono tam "Wołyń").
Ale jednak jakoś mało jestem podekscytowany tutaj :-):
No i "to by było na tyle" z 1995 roku.
(Oczywiście piękne czarno-białe fotki są autorstwa Radeczka, a te zwykłe kolorowe - moje).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz